Prowadzi jeden z najpopularniejszych blogów parentingowych, ojciec dwójki dzieci i mąż żony, która mocno wspiera go w blogowaniu, „czasami przejmując pałeczkę”. Dzisiaj 5 pytań do Kamila Polnego, czyli autora bloga Tatawpracy.pl
- Tata w pracy – czy to oznacza, że jesteś cały czas w pracy? W blogu nie opisujesz tylko pracy.
Ta nazwa na przestrzeni czasu bardzo ewoluowała. Najpierw byłem sam w tym „projekcie”, później pałeczkę przejęła moja żona, później dołączyły dzieci. A teraz jest różnie. Każdy działa przy blogu wtedy, kiedy ma na to ochotę i czuje potrzebę uzewnętrznienia się. Traktuję blog i social media, które udało nam się przy tej okazji stworzyć, do tego, żeby robić “coś dobrego”.
- Masz dwójkę wspaniałych dzieciaków. Co jest najważniejsze w roli ojca?
Powiem Ci szczerze, że jestem na etapie, kiedy nie chciałbym chyba odpowiadać na takie pytanie. Bo nie wiem. Najważniejsze to być dla dzieci tyle, ile potrzebują. Nie za dużo, nie za mało, ważne żeby być jak Cię potrzebują. A niechętnie chciałbym odpowiadać, bo czuję ostatnio, że niedomagam w tym temacie. Mam nadzieję, że jestem ciągle nad cienką czerwoną linią w tej roli ojca.
- Nie mogę spytać o pandemię i naukę zdalną. To inny wymiar ojcostwa, z jakim nasi przodkowie – ojcowie, dziadkowie się nie mierzyli. Jak ty odnajdujesz się jako tata w czasach lockdownu?
Ja odnajduję się słabo. Całe życie negowałem rzeczy, których nie udawało się logicznie wytłumaczyć. Nie potrafię robić bezsensownych rzeczy. A niestety widzę, że zdalna edukacja jest w dużej mierze właśnie takim marnowaniem czasu bez sensu.
Odczuwam to w różnych wymiarach. Na czas e-szkoły oddajemy dzieciom swoje zawodowe komputery. O ile moja żona umie dzielić swoje życie na wątki i odnajduje się w tym wszystkim świetnie, tak ja miewam paraliże. Nie potrafię skupić się na pracy tak dobrze jakbym chciał, ponoszą mnie emocje, pandemia buduje wiele lęków, mniej lub bardziej uciążliwych. Chociaż i tak wiem, że mam szczęście. W czasie pandemii udało się przeorganizować całe życie zawodowe. Oczywiście sekret tkwi we współpracy domowników. Moja żona jest mistrzem organizacji i to ona dźwiga te wszystkie nasze niedogodności. Ją wypadałoby spytać o to wszystko, a nie mnie.
- Jak dzieci reagują na twoją aktywność w internecie? Na swoją obecność w artykułach?
Już dawno w tym temacie okrzepli. Martwiłem się, że może być to dla nich kiedyś kłopotem, ale… dzieciaki używają tak dużo internetu, że te nasze wynurzenia emocjonalne i „wybuchy złości” nie robią na nich wrażenia. Dzieciaki jarają się grami, youtubem, całkiem innymi sprawami niż my. Moja córka używa aplikacji społecznościowej dla dzieci, o której ja nie miałem pojęcia. Coś co dla mnie nie istnieje, dla nich jest normalne.
Uczymy ich, aby byli twórczy, aby nie bali się mówić, jeśli mają coś ważnego do powiedzenia. Dzieciaki są świadome internetu, bo wspólnie uczestniczymy w programie “Asy Internetu”.
- Co prawda, skupiamy się na społeczności tatusiów, ale wiem, że dzielnie razem z żoną wychowujecie dzieci i poświęcacie im bardzo dużo czasu.
Żona to moja sekretna broń. W czasie pandemii zrozumieliśmy w stu procentach, że sposobem na poradzenie sobie ze wszystkimi kłopotami domowymi i zawodowymi, jest gra zespołowa. Nie to, żebym kokietował, ale ja umiem dobrze opowiadać, a ona umie dobrze wszystko.
Ta opinia ciągnąca się za blogiem „Tata w pracy” jest trochę myląca. Gdyby opowiedzieć wszystkie domowe historie, to nazwa spokojnie mogłaby się zmienić na „Mama w pracy”. Ja dobrze zaczynam, Ola dobrze kończy.
Dzięki za rozmowę.
Wiem, że współpracujesz z markami i testujesz produkty dla rodzin. Pozwól, że w ramach społeczności „Tata poleca” zaprosimy już teraz wspólnie tych, którzy mają odwagę poddać się ocenie pełnoetatowych tatusiów.
Zdjęcia pochodzą z profilu Taty w pracy na facebooku – https://www.facebook.com/TataWPracy
Wystąp o Certyfikat Tata Poleca!
Czy wiesz, że konsumenci bardziej ufają rekomendowanym i sprawdzonym produktom?
Zdobądź Certyfikat Tata Poleca dla swojego produktu, usługi, miejsca.
Oznacz swoje produkty Certyfikatem – pokaż, że docenili go rodzice!
Jarek